Dla rodziców

ADAPTACJA RODZICA DO POBYTU DZIECKA W ŻŁOBKU

Rozpoczęcie przez dziecko edukacji żłobkowej jest przełomowym momentem w jego życiu społecznym. Dla wielu dzieci oznacza pierwsze kontakty z dużą grupą, które odegrają znaczącą rolę dla rozwoju i późniejszego funkcjonowania w różnych środowiskach.

Pobyt dziecka w żłobku jest bardzo silnym przeżyciem, dużym zmianom ulega dotychczasowe funkcjonowanie w środowisku rodzinnym. Dziecko w tym czasie oswaja się z nowymi osobami, uczy się cierpliwości, zasad przebywania i zabaw w grupie, akceptacji innych dzieci i opiekunek.

Obserwujemy u dziecka reakcje protestu i rozpaczy. W przypadku przedłużania się tego stanu mogą ulec zmianie inne zachowania dziecka na poziomie psychospołecznym i fizjologicznym tj.:

• zaburzenia snu przejawiające się np. nagłym zrywaniem się i płaczem w nocy, trudności w zasypianiu, lękami, niepokojem itp.

• zmniejszenie apetytu ( całkowite odmawianie jedzenia ) lub jego wzmożone

• płaczliwość, rozdrażnienie, wpadanie w histerię

• napady agresji, buntu, sprzeciwu, popychanie, bicie, rzucanie się na ziemię

Zaburzenia te mają charakter przejściowy; trwają do czasu przystosowania się dziecka do nowych warunków.

Podczas pierwszych dni pobytu również rodzice odczuwają niepokój, niepewność, rozżalenie, strach, lęk – są to zupełnie normalne reakcje. Trzeba jednak pamiętać, że dzieci doskonale wyczuwają nastroje własnych rodziców, kiedy oni są niepewni, niespokojni, dzieciom trudniej pogodzić się z rozłąką i przystosować do nowej sytuacji.

W przygotowaniu dziecka do nowego etapu w jego życiu, jakim jest pójście do żłobka, bardzo ważną rolę odgrywają rodzice. Poniżej znajdą Państwo kilka cennych wskazówek jak sobie poradzić z problemami adaptacyjnymi w żłobku:

• Pamiętajcie, że pierwsze dni pobytu w żłobku są dla Waszych dzieci trudnym okresem. Dziecko zmienia najbliższe otoczenie, styka się z nowymi osobami, nowymi zabawkami, nowymi pomieszczeniami. Pomóżcie, dokładając wszelkich starań, aby przystosowanie dziecka do nowego środowiska wypadło pomyślnie.

• Jeśli tylko jest możliwe, w początkowym okresie adaptacji ( tydzień, dwa ) zostawiaj maluszka w żłobku na trzy / cztery godziny, z dnia na dzień wydłużając czas, by miał możliwość przyzwyczaić się do tej przedłużającej się nieobecności w sposób stopniowy. Może w tym pomóc babcia lub zaprzyjaźniona, blisko mieszkająca ciocia lub opiekunka. Jeśli nie musisz, nie znikaj od pierwszego dnia na 7 godzin. Dla maleństwa tak długa samotność bez Ciebie jest zbyt trudna.

• Pozytywne myślenie – To podstawa! Mama, która uważa, że robi dziecku wielką krzywdę posyłając je do żłobka, nieświadomie przekazuje dziecku swój lęk i napięcie. Spokój rodziców udziela się ich dziecku. Należy okazywać w obecności dziecka życzliwość i zaufanie wobec opiekuna odbierającego je od matki, zaufanie to podstawa współpracy między obiema stronami. Po każdym dniu staramy się udzielić informacji zwrotnej dotyczącej adaptacji dziecka w żłobku.

• Opowiadając dziecku o żłobku lepiej nie ubarwiać rzeczywistości, ale też nie straszyć – trzymajmy się realiów: „Będzie dużo zabawek i dużo innych dzieci. Zostaniesz z ciocią, a mama pójdzie do pracy”.

• Spróbujcie pobawić się z dzieckiem w „rozstania i powroty”, włączając do zabawy wszystkich członków rodziny.

• Pożegnanie z maluchem zawsze jest bardzo trudne dla rodziców – dlatego ważne aby trwało jak najkrócej. Przedłużanie przytulania, całowania powoduje, że dziecko jeszcze mocniej koncentruje się na swoich emocjach i płaczu.

• Pożegnanie musi trwać jak najkrócej. Gdy dziecko weszło już na salę i pożegnało się z rodzicem, ważne jest aby nie stać w drzwiach i nie zaglądać ponownie na salę. Ważne by rozstanie odbyło się szybko i sprawnie. Każde dodatkowe pa!, każde ponowne przytulenie sprawia, że dziecko koncentruje się na swoich emocjach, swoim płaczu i coraz trudniej jest mu się uspokoić.

• Jeśli dziecko to zauważy, resztę dnia spędzi z płaczem przy drzwiach – będzie czekało, kiedy znowu się pojawisz. To powoduje ponowne rozdrażnienie i podtrzymanie emocji żalu i rozpaczy.

• Nigdy nie wprowadzaj kilku istotnych zmian w życiu małego człowieka jednocześnie. Metoda małych kroków jest najlepsza. Posyłając dziecko do żłobka odłóż w czasie rezygnację z pieluchy, smoczka, butelki. Łatwiej przywyknąć dziecku do jednej zmiany w danym momencie niż do kilku naraz.

METODY, KONCEPCJE I FORMY PRACY